یاران همه مخمور و قدح پر می نابست ما جمله جگر تشنه و عالم همه آبست
مرغ دل من در شــــــــــــــکن زلف دلارام یارب چه تذرویست که در چنگ عقابست
چشم من سودا زده یا درج عــــقیقست اشـــــک من دلسوخته یا لعل مذابست
ورد سحرم زمزمه ی نـــغمه ی چنگست و آهــــــــــنگ مناجات من آواز ربابست
دور از تو مپنـــــــــــدار که هنگام صبوحم با این جگر سوخته حاجت به کبابست
سرمست می عشق تو در جنت و دوزخ از نار و نعیم ایمن و فارغ ز عذابست
با روی بتان کعـــــــبه دل دیر مغانــــــست در دیر مغان زمزم جان جام شرابست
کار خرد از باده خرابست ولیـــــــــــــــــکن صاحب خرد آنست که او مست و خرابست
دست از فلک سفله فرو شوی چو خواجو کاین نیل روان در ره تحقیق سرابست